De Mont Ventoux is misschien wel de meest beschreven berg in Zuid-Frankrijk en zonder twijfel de meest tot de verbeelding sprekende beklimming voor wielertoeristen. De Mont Ventoux dankt haar bekendheid niet in de laatste plaatse doordat deze beklimming herhaaldelijk in het routeschema van de Tour de France wordt opgenomen. Onlosmakelijk met de berg verbonden is de wielrenner Tommy Simpson, die op 13 juli 1967 tijdens de beklimming overleed. Tommy Simpson was een kanshebber op de eindoverwinning van de Tour de France van 1967. De combinatie van de hitte, de inspanning en doping worden hem tijdens de beklimming helaas fataal. De documentaire “Andere tijden sport” geeft een mooi beeld van deze droevige gebeurtenis. Het onderstaande filmpje laat de laatste meters van Tommy Simpson zien.
Hoe hoog is de Mont Ventoux?
De top van de Mont Ventoux ligt op 1909 meter hoogte. Op de top van de berg bevindt zich een weerstation met een grote zendmast. De top van de Ventoux is een kale ‘stenen’ puist. Het kan er ongenadig heet zijn met een verzengende zon, maar je kan er ook natte sneeuw in het voorjaar of een felle koude wind treffen.
De Mont Ventoux beklimmen per fiets
De Mont Ventoux is vanaf drie verschillende kanten te beklimmen met de fiets: vanaf Bedoin, Malaucène en Sault. De ‘echte’ kant – en volgens de meesten ook de zwaarste kant – is de zuidkant vanaf Bedoin naar de top. De officiële klim start bij de fontein in Bedoin. Vanaf hier vertrek je in oostelijk richting over de D974. De eerste 6 kilometer tot Saint-Esteve lopen geleidelijk met stijgingspercentages rond de 4%. Bij goed weer zie je aan je linkerkant het weerstation op de top van de Ventoux al liggen. In Saint Esteve neem je de haarspeldbocht naar links en fiets je het bos in. Je krijgt hier direct een stijgingspercentage van 10% om de oren. Acht kilometer lang wisselen vervolgens lange rechte stukken met een stijgingspercentage tussen de 9% en 10% elkaar af met weinig tot geen punten van herstel. Het kan hier zeer warm zijn in de zomer met veel vliegen. Aan het eind van het bos ligt le Chalet Reynard. Vanaf Reynard is het nog 6 kilometer fietsen naar de top van de Ventoux door het welbekende maanlandschap. De weg slingert over de flank van de Ventoux, waarbij je het weerstation langzaam dichterbij ziet komen. Het stijgingspercentage van de komende 5 kilometer ligt tussen de 6% en de 8%. Het is geheel afhankelijk van de weersomstandigheden hoe zwaar dit stuk is. Waait het hard en heb je wind tegen is dit stuk zwaarder dan het bos. Een aantal kilometer onder de top ligt aan je rechterhand het monument van Tommy Simpson. De laatste kilometer naar de top van de Mont Ventoux heeft nog een stijgingspercentage van 11%. Met name het stuk na de laatste bocht naar rechts langs het witte gebouw is steil. Op de top vind je de finish lijn op het asfalt en natuurlijk het sommet mont Ventoux bord voor de foto. Er bevinden zich hier een restaurant en een aantal souvenirwinkels.
Boeken over de Mt Ventoux
Dat de Mont Ventoux bij velen tot de verbeelding spreekt blijkt wel uit het aantal boeken en publicaties over de Mont Ventoux en wielrennen (83.500 resultaten volgens google!). In ‘De Renner’ (1978) beschrijft Tim Krabbé (jawel, broer van…) het verloop van een etappekoers in de Cévennes. Volgens mij nog altijd een van de mooiste sportboeken. Eén van de laatste boeken over de Mont Ventoux is ‘Ventoux’ van columnist / journalist Bert Wagendorp. Een mooi tragikomisch relaas over vriendschap, de Achterhoek in de jaren 70 en de beklimming van ‘De Kale Berg’ door amateurs. En…. met goede recensies. Recent is dit boek verfilmd met o.a. Wilfried de Jong en Kasper van Kooten in de hoofdrol.
